Goede vrijdag ... tussen de middag ...
Telefoon ... waar iedere ouder ... bang voor is ...
DH ... nam op ...
"niet schrikken ... maar u zoon wordt naar de spoedeisende hulp gebracht".
Het leek toen nog mee te vallen ...
we dachten ook hem te gaan halen ...
Maar daar aangekomen begon steeds meer
een Goede vrijdag
en zaterdag;
".. .tussen hoop en vrees ..."!
(Een heel lang verhaal ...
probeer ik nu kort te vertellen ...)
na de eerste ... zo lange ...
24 uur op de afdeling I C kinderen
van het Erasmus/Sophia kinderziekenhuis ...
werd de vrees wat minder ...
Hij hoefde niet meer ieder uur gewekt te worden ...
Voor de zekerheid toch tot zondagmiddag blijven ...
ivm heel kleine risico nog voor zijn hersenen ...
Zondagmiddag mocht oudste DS
over naar de Medium Care ...
Alleen nu op een kamer kon hij ook meer tot rust komen ...
de tijd tussen de co rondes mocht steeds langer worden ...
en kon hij voor het eerst wat langer achter elkaar slapen ...
Zijn reaktie's, reflexen bleven goed ...
Op de medium Care mocht/kon ik ook de hele dag blijven
en bleef ook twee nachten slapen ...
dat gaf wel meer rust ...
Dinsdag besloten de artsen na weer overleg ...
DS mag naar huis .... om thuis verder te herstellen !
Dinsdagavond kwamen we wat onwerkelijk en beduusd ...
maar vooral heel dankbaar en wat opgeluchter
samen met hem thuis ...
Slapen en liggen ging toen alleen half zittend en ons bed is verstelbaar ...
maar ook nog wel geruststellend ... zo dichtbij ...
Nu verder thuis herstellen ...
tot onze opluchting lijkt hij er tot nu toe geen blijvende hersenschade aan over te houden ...
De breuk en breukje die hij heeft ... herstellen ook door rust ...
schaafwonden in zijn gezicht genezen wonderlijk snel ...
Alles moet weer op z'n plekje komen ...
door erover te praten, schrijven dringt
het ook wel steeds meer door ...
maar voel me ook iedere dag wat beter ...
DS reageerd gelukkig steeds meer als vanouds ...
dat is voor mij de grootste geruststelling ... !
Wij beseffen ... heel goed
hoe het toch nog goed is afgelopen ... bij alles
wat ook had kunnen gebeuren !
En dat hij nu thuis herstellen kan en mag ...
groetjes,
Simone
Ps,
Mijn ... weblog voelt nu (nog) heel anders ...
heb nog geen berichten kunnen lezen ... dus ook niet gereageerd ...
Ook (helaas ... ) de lapjes ... zal ik ze toch weer lief gaan vinden ...
In de ouderkamer in het ziekenhuis zat ik steeds maar heel even ...
heb zelf niet veel met een telefoon/I -Pod o.i.d
daar zag je wel bijna iedereen mee ...
Maar de lapjes ...
DH nam ze zelfs van thuis voor mij mee ...
als afleiding als DS sliep ...
maar werd er eerder ...
verdrietig van ...
DS zegt nu steeds heel lief ... gewoon weer gaan doen ... mam .
Maar als ik het er alleen maar over heb ...
of naar ze kijk ...
...
21 opmerkingen:
Dat is schrikken zeg.Ja als er iets met je kinderen is dan laat je alles vallen wil je alleen nog maar bij ze zijn en hopen dat alles goed komt.Heeel veel sterkte en beterschap en fijn dat je zoontje weer thuis is.
Groetjes Lia
Die lapjes komen wel weer. Je zoon is nu belangrijker.
Heel veel sterkte. Fijn dat hij thuis nu kan opknappen.
Dat is behoorlijk schrikken Simone en helemaal als het om je eigen kind gaat. Ik wens jullie heel veel sterkte toe en dat je zoon weer helemaal opknapt. De lapjes komen wel weer als je het weer een plaatsje hebt gegeven en de rust is weder gekeerd. Gelukkig is hij weer thuis en kan je weer verwennen en knuffelen. Hou je taai en laat het bloggen voor wat het is. Zodra je gevoel weer zegt 'het is goed zo, het kan weer', dan pak je de draad weer op.
Groetjes, Renske
Wat heftig zeg...pffttt Ik ben blij voor je dat je zoon in ieder geval weer "veilig" thuis is en ik wens hem heel veel beterschap en een goed herstel toe.
De lapjes komen vanzelf wel weer hoor.
Groetjes van Tertia
Jullie hebben heel wat te verduren gehad de afgelopen week!!!!! Sterkte en hou je goed; Baukjexxx
Wat kan het dan ineens allemaal anders gaan, iemand hiervoor zegt het al, je laat alles uit je handen vallen en je bent er dan alleen nog voor je kind. Heel veel sterkte en vooral beterschap gewenst samen!
Wat een heftig verhaal zeg. En wat een zorg heb je dan meteen om je zoon.
Gelukkig dat 't nog redelijk goed is afgelopen.
Veel sterkte voor je hele gezin.
groet Heleni
Een erg akelig verhaal, wat heftig!
Heel erg veel sterkte!
zo'n telefoontje wil inderdaad niemand.. we denken aan jullie
Wat een schrik moet dat zijn geweest. Heel veel beterschap voor je zoon.
Wat een schrik, sterkte ! ! !
Gelukkig dat het zo is afgelopen en die lapjes, dat komt van zelf wel weer. Het quiltvirus werkt wel door.
Beterschap voor je zoon.
Groetjes Hennie.
Dat is schrikken, gelukkig is het goed afgelopen.
Heel veel beterschap voor jullie zoon, en voor jullie natuurlijk ook, want zo iets gaat niet in je koude kleren zitten.
De lapjes komen wel weer.
groetjes Merian
Dat is schrikken. Wat kan er snel iets gebeuren. Gelukkig dat het ergste achter de rug is. Beterschap!
Groetjes,
Ach wat een verhaal wat zullen jullie geschrokken zijn, fijn dat hij weer thuis is en heel veel beterschap en sterkte gewenst.
Jeetje, ik ben er helemaal stil van... wow, wat een vreselijke schrik!! Meis, wat een geluk dat het tot nu toe zo goed lijkt af te lopen met jullie zoon...! Gelukkig was hij in goede handen in het ziekenhuis, en nu weer thuis... dat is toch een goed teken! Maar zoiets wil je nooit meemaken... Ik wens jullie heel veel sterkte met zijn verdere herstel, en hou je taai!! En een heel dikke digi-knuffel om je sterkte te wensen!! Liefs Lupineke
wat een schrik, gelukkig dat hij weer zo bij jullie is en op mag knappen...
lieve groet Anneke
Dank je wel ... allemaal voor jullie hartverwarmende medeleven !!
Wilde niemand laten schrikken ...
maar niet vertellen ... dat kon ik ook niet ...
Thijs krijgt steeds meer praatjes ... Zijn vrienden komen heel lief langs (ook die bij het ongeluk waren ...)
Zo krabbelen we wel weer op hier thuis ... !
Liefs,
Simone
What a horrible scarey time you all had over Easter. I'm so glad to hear that all is well and your DS is home and getting better by the day. Easter 2012 is one that you won't forget in a hurry!
Hugs
Josie
Wishing you all the best Simone, what a terrible fright, take care.
lieve simone,
ook even een hart onder de riem uit duitsland, wat een schrik en wat kan dan de tijd lang duren he, maar wat fijn dat het nu beter gaat gun je de tijd met hem en je familie en kom maar langzaam weer tot andere dingen, dit moet je eerst verwerken en een plekje geven. liefs trijnie
Dat is ook behoorlijk schrikken zeg als er zoiets met je kind gebeurt, Dat gaat je zeker niet in de koude kleren zitten. Gun het allemaal even wat tijd, dan komt het vast allemaal weer goed.
Groetjes Roos
Een reactie posten