De kleine dingen zijn altijd eigenlijk al het meest waardevol...
Dat besef dringt ook zeker door als je door koorts alleen eigenlijk maar kan slapen...
en de boel dan zonder te weten de boel kan laten...
Met de eerste de beste energie komt dan wel weer de drive...maar dat was eerst steeds van wat korte duur...
Nu ik twee weken weer werk
voelt het eigenlijk nu pas dat het wel weer komt...
alleen is in deze tijd ook een nieuwe oorlog begonnen...
... dan voelt nu het eerste enthousiasme
of ideee om lapjes op te pakken...
wel heel dubbel...
De lieve lapjes...
en de zo wrede oorlog
Maar verbondenheid met elkaar is juist zo bijzonder...
De fruitmand heel lief van de ouders van vriendin van zoonlief die werd bezorgd,
boodschappen door vriendin aan de deurklink gehangen,
en zo meer...
Dan is ieder beetje steun voor alle mensen
een teken van hoop op betere tijden...
Bedankt voor jullie eerdere 🤍 reacties ...
Liefs,
Simone
